కాని తాను అంతటా ఉండగలదు.. నా మనసులాగా ...
Sep 30, 2009
మనసు సొంతదనాన్ని కోల్పోతోంది...
వయసు వలపుల జ్వలలో వింత కాంతిని చిమ్ముతోంది..
మనసు తలపుల అలలలో సొంతదనాన్ని కోల్పోతోంది...
నాకు నేనే అడ్డమయ్యాను ... నన్ను నేను ఎలా దాటగలను..
నాలో ఊపిర్లూదే నేస్తానివనీ ...
నీవు నా శాశ్వత జోడివనీ ...........
నాలో ఊపిర్లూదే నేస్తానివనీ ...
తెలుసు నాకు .....
అయినా జీవితం పట్ల అలుసు నాకు....
నాకు నేనే అడ్డయ్యాను... నన్ను నేను ఎలా దాటగలను ?
నన్ను నేను ఎలా దాటగలను...
లోతుగా దిగిన గాజు ముక్కలు ఎదలో కలుక్కుమంటున్నాయి
రక్తం చిందుతూ ....... కాలం ఉలిక్కి పడుతోంది
త్వరగా నన్ను బయటపడమంటోంది
నాకు నేనే అడ్డయ్యాను.... నన్ను నేను ఎలా దాటగలను...
మౌనాన్ని వీడని ... అయోమయం నీది
నా నీడ నన్నే వెక్కిరిస్తుంటే ....
బ్రతుకు భారాన్ని చూపిస్తుంటే ...
ఏమీ చేయలేని అసక్తత నాది...
మౌనాన్ని వీడని ... అయోమయం నీది
పువ్వులా నలగటం నాకు అలవాటు అయ్యింది...
ఆ పరిమిళంలో మునిగితెలటం నీకు మురిపెంగా మారింది...
నా మనసు ... నీకు బాగా తెలుసు ....
ఉన్నదేదొ ఉత్సాహాన్నిచ్చి ............
లేనిదేదొ లేమిని రగిల్చి .................
నీ అస్థిత్వాన్ని ప్రశ్నిస్తూ వికృతం అయ్యింది మనసు !
దానికేమి కావాలో నీకు బాగా తెలుసు !!!
Subscribe to:
Posts (Atom)