కడలి .... కన్నీరు

కడలిని ప్రేమించి కన్నీరు కార్చాను

అదేంటో అవి కూడా ఉప్పుగానే ఉన్నాయి

అప్పుడు తెలిసింది ........

అన్నిటికీ అధారం ప్రేమని

కడలికీ కన్నీటికీ ఆధారం ఒకటేనని

నీతో నా భావాలు

"అద్దాన్ని అద్దంలో ప్రతిబింబించాలి అని వుంది నీ జాడ ఏది ప్రియతమా ?
నిన్ను నాలో నింపాదిగా చూసుకోలేక .. నిన్ను నీవు నిలువరించలేక పోతున్నావా? "
" హృదిలోను .. మదిలోనూ నిప్పును రాజేసిందెవరు....

                                మానసికంగా శారీరకంగా నా నుంచి నన్ను కాజేసింది ఎవరు ? "

" అశాశ్వతమైన ఈ శరీరం లో శాశ్వతంగా ఎలా వుండగలుగుతున్నావు ప్రేమా "

" మండే వేసవి చల్లిని నా గుండెని చేరి సేద తీరింది .. మరి నీవు ? "

 " నీలోని భావాలకి నా హృదయం ఎరుపెక్కింది .. నీ భావాల స్పందన .. నా ప్రతిస్పందనా ఇదే కదా జీవితం .!!"
" నీలా నీవు వ్యక్తమవుతూనే వున్నావు,నాకే అర్హత లేదు నిన్ను అందుకోవటానికి 

నా మనసే నాకు అడ్డం అయ్యింది,త్వరగా దానిని హరించు ప్రియతమా   "

నిన్ను తెలుపుదామని...

ఎన్నో పదాలు ఆత్రుతతో ఎదురుచూస్తున్నాయి...

                                                     నిన్ను తెలుపుదామని...

కొన్ని పదాలు మౌన తపస్సు చెపట్టాయి ..

                                               నీ భావాలని ద్విగుణీకృతం చేద్దామని..

కొన్ని కంటినిండా నీటితో ఉన్నాయి...

                                                    నీ ముందు ఒలుకుదామని

కొన్ని చిలిపితనంతో చిందులు వేస్తున్నాయి

                                                నీ సాంగత్యం లో కులుకుదామని ....

కొన్ని పదాలు నిప్పుల్లా మారాయి ...  

                                                  నీ హృదయానికి వెచ్చదనం పంచాలని....

కొన్ని పదాలు భావంలో మునిగి ఇంతవరకూ రాలేదు.....

               వాటిని నీతో పాటు తీసుకువస్తావని నాకు తెలుసు ....

                                            మైమరుపుతో మురిసిపోతోంది మనసు....

ఇట్లు
నీ మూర్తి

హృదయం ఉన్నది

హృదయం ఉన్నది పగలటానికేనేమో...

           ఎంత పగిలినా కొంత మిగిలే ఉంటుంది ..!!

               మళ్ళీ పగలటానికేనేమో ??....

అంధకారం

అంధకారం నిన్ను అందుకోవాలని రాదు...

జీవిత సత్యాన్ని తాను నీకు తెలిపితేగానీ పోదు ....

చీదరించి ఛీ! పొమ్మంటే.. చీకటి నిను భయపెడుతుంది ..

చిరునవ్వుతో అంగీకరిస్తే... జ్ఞాన వాకిలిలో దిగపెడుతుంది ...

నీవూ కఠినమై వేదించకూ ...

మనసు నిప్పులా మారింది....

సాక్షిగా...

కన్నీరు వెచ్చగా ఉబికింది...

మరీ వేదించకు నేస్తమా !!

మనసు అగ్ని గుండంలా మారుతుంది..

కన్నీరు ఆవిరవుతుంది...

నా ఆస్తి అదే దాన్ని కూడా హరించకూ ...

లోకంతో పాటూ నీవూ కఠినమై వేదించకూ ...
అయినా భరిస్తాను , నన్ను మాత్రం దిగజార్చకు